Το όνειρο που σβήνει….
Κάποιοι μπορεί σήμερα να αισθάνονται ανακουφισμένοι για το ναυάγιο της προσπάθειας να αναβιώσει η ιδέα του Κολοσσού της Ρόδου, θύμα της οικονομικής κρίσης που έπληξε και το Ντουμπάι. Πρόκειται για όλους εκείνους που από την αρχή για διάφορους λόγους δεν είδαν με καλό μάτι αυτή την ιδέα και οι «ευχές» τους όπως φαίνεται έπιασαν τόπο. Υπήρχαν όμως και οι άλλοι. Οι ένθερμοι υποστηρικτές αυτού του εγχειρήματος, που αναρωτιούνται για ποιο λόγο, ενώ σε όλες τις μεγάλες και τις ιστορικές πόλεις του κόσμου μπορούν να γίνονται αρχιτεκτονικά θαύματα, δεν μπορούν να γίνουν τα ανάλογα και στη Ρόδο. Το συμπέρασμα είναι όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ότι για μια ακόμη φορά σβήνει μια ευκαιρία για να γίνει κάτι πραγματικά μεγάλο σε αυτόν τον τόπο, που θα τον απογειώσει ως προορισμό. Ας επιστρέψουμε λοιπόν στη μετριότητα και ας ξαναδιαχειριστούμε τη μιζέρια μας. Φαίνεται πως αυτή μόνο μας αξίζει…
Τα δικά μας «θαύματα"
Και μιας και μιλάμε για αρχιτεκτονικά θαύματα, μου ήρθαν εντελώς συνειρμικά στο μυαλό τα δικά μας «θαύματα», όπως λόγου χάρη το γκολφ Αφάντου που ρημάζει εδώ και 30 χρόνια αναξιοποίητο, ή το κτίριο φάντασμα του ΙΚΑ στην Πλατεία Φώκιαλη, που στέκει εκεί, στο πιο προνομιούχο σημείο της πόλης, αξιοθρήνητο ετοιμόρροπο (έτσι λένε) κουφάρι για περισσότερα από 20 χρόνια. Πρόκειται για δύο μόνο ακίνητα, ενδεικτικά της αδυναμίας της Πολιτείας να κάνει το αυτονόητο. Να αξιοποιήσει την ακίνητη περιουσία της αι να γεμίσει τα ταμεία της.
Το πρώτο ιδιοκτησίας της ΕΤΑ, το δεύτερο ιδιοκτησίας του ΙΚΑ. Θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιηθεί κατά τρόπο ιδιαίτερα επικερδή. Κι όμως κάποιοι διαφωνούν. Προτιμούν να βλέπουν ερείπια, παρά να δεχθούν την αξιοποίησή τους από ιδιώτες . Και θορυβήθηκαν όταν άκουσαν τον πρωθυπουργό στο Ζάππειο να εξαγγέλλει προ ημερών την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Μήπως θα πρέπει κάποια στιγμή κα καταρρίψουμε αυτά τα ταμπού; Είναι απολύτως κατανοητό και εύλογο να αντιτίθεται κανείς στην εκχώρηση, στο ξεπούλημα ευαίσθητων εθνικά τομέων, όπως οι μεταφορές, οι επικοινωνίες κλπ. Αλλά τα τουριστικά ακίνητα, τα κτίρια και τα οικόπεδα, καταπατημένα ως επί το πλείστον, για ποιό λόγο και με ποια λογική δεν θα πρέπει να αξιοποιηθούν;
Η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου σε αριθμούς
Η Kτηματική Eταιρεία του Δημοσίου, η οποία έχει αναλάβει τη διαχείριση περίπου 75.000 ακινήτων όλων των ειδών, συνολικής επιφάνειας 3,5 εκατομμυρίων στρεμμάτων. H εμπορική τους αξία είναι ανυπολόγιστη, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αδύνατη ακόμη και η καταγραφή τους.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των τελευταίων ετών, η διαχείριση δεν μπορεί να βγάλει άκρη. Tα στοιχεία είναι εντυπωσιακά: Περίπου 34.000 ακίνητα είναι σήμερα καταπατημένα.
Tο 24% των ακινήτων έχει παραχωρηθεί τα τελευταία χρόνια σε δήμους, κοινότητες, άλλους φορείς ενώ το 22% θεωρούνται «άγνωστα», δηλαδή δεν έχουν εντοπιστεί και δεν έχουν καταγραφεί. Aπό τα 3,5 εκατ. στρέμματα, τα καταπατημένα είναι γύρω στις 400.000, τα ελεύθερα περίπου 640 χιλ., τα μερικώς ελεύθερα 720 χιλ., τα παραχωρημένα πάνω από 800.000, άγνωστα 540.000 και αμφίβολα 70.000 στρέμματα.
Στα χαρτιά έχει μείνει η αξιοποίηση των τουριστικών ακινήτων του Δημοσίου που έχει στο χαρτοφυλάκιό της η Eταιρεία Tουριστικής Aνάπτυξης.
H ETA έχει πάνω από 350 ακίνητα, 70.000 στρεμμάτων και πρόκειται για τα πρώην Ξενία, μαρίνες, κάμπινγκ, γκολφ, το χιονοδρομικό κέντρο Παρνασσού, καζίνα, μουσεία, σπήλαια, τουριστικά περίπτερα και εκτάσεις φιλέτα στην Aνάβυσσο, στο Aφάντου Pόδου, στο Παλιούρι.
Aξίζει τέλος να σημειωθεί ότι στον «αέρα» είναι η ακίνητη περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων, η αντικειμενική αξία της οποίας ίσως ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ. Tο 1/3 ανήκει στο IKA που έχει πάνω από 200 ακίνητα.(φωτο:Ο Κολοσσός της Ρόδου δια χειρός Dali)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου