μια προταση για βιβλιο.

...ενα βιβλιο του Νικου Παπανδρεου....

Εκδόθηκε από τον Καστανιώτη το 2007. Γραμμένο αρχικά στα Ελληνικά.
Τα μικρά δοκίμια έχουν γραφτεί για τον αναγνώστη που δεν έχει πολύ χρόνο. Δεν χρειάζονται πάνω από 5 λεπτά για να διαβαστεί ένα από αυτά και αυτό μπορεί να γίνει στο μετρό, στη στάση του λεωφορείου ή στην αναμονή ενός ραντεβού.
Σε κάθε κενό χρόνου που απαιτεί μια πνευματική απόδραση. Οι 40 και παραπάνω ιστορίες έχουν κάτι κοινό : το πνεύμα ενός συγγραφέα που ζει ταυτόχρονα σε 3 χώρες. Τον κόσμο της μητρικής του γλώσσας, των Αγγλικών, την πραγματική του πατρίδα την Ελλάδα και τέλος τον τόπο του κάθε συγγραφέα. Πολλές από τις ιστορίες αναφέρονται στην κίνηση μεταξύ γλωσσών και χωρών και διαπραγματεύονται τις διαφορές μεταξύ του Αγγλοσαξωνικού και του Ελληνικού τρόπου ζωής. Ποιά γλώσσα είναι πιο πλούσια; Ελληνικά ή Αγγλικά; Γιατί στα 20 μου δέχτηκα να κάνω ένα κούρεμα που ποτέ δεν θέλησα; Γιατί η Ελλάδα έχει λιγότερη βία από την Αμερική; και γιατί η βία συνδέεται με την δημιουργικότητα και την εφευρετικότητα; Γιατί οι Αμερικάνοι επικοινωνούν μέσω της ανταλλαγής της πληροφορίας ενώ οι Έλληνες μέσω της ανταλλαγής οικογενειακών ιστοριών; Ο προσεκτικός αναγνώστης θα αναγνωρίσει μια εμμονή με τα πλάσματα ενός κατώτερου κόσμου τα έντομα!! Αλλά θα ήθελα να μείνει το βιβλίο σαν μια μαρτυρία του πάθους μου για την γραπτή ΛΕΞΗ.